pijarzy (Zakon Kleryków Regularnych Ubogich Matki Bożej Szkół Pobożnych) – zakon męski ustanowiony w 1621 r. Dwadzieścia lat później pijarzy pojawili się w Polsce; zajmowali się m.in. prowadzeniem szkół (byli konkurencją dla jezuitów) i rozwojem oświaty. Najsłynniejszą polską szkoła pijarską było Collegium Nobilium założone w 1740 r. w Warszawie, kształcące młodzież szlachecką w duchu oświecenia.
