Silva Rerum Hegel Konstanty (1799-1876) – otrzymał gruntowne wykształcenie plastyczne na Uniwersytecie Warszawskim i akademiach św. Łukasza i Francuskiej w Rzymie. Po powrocie do Warszawy w 1827 r. wykonał w 1830 r. na elewacji Teatru Wielkiego rzeźbę geniuszy. Jest autorem oprawy architektonicznej grobowca Aleksandry i Stanisława Potockich w Wilanowie zaprojektowanego przez Henryka Marconiego (1836), w 1854 wykonał rzeźby koni postawionych przy tamtejszej ujeżdżalni. W tym roku wykonał także pomnik Syreny na Rynku Starego Miasta w Warszawie (obecnie na fundamentach Wieży Marszałkowskiej w warszawskich murach obronnych).
Był jednak przede wszystkim pedagogiem. Mianowany w 1844 r. profesorem rzeźby i rysunku ornamentacyjnego w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych prowadził zajęcia propagując rygorystyczny klasycyzm do zamknięcia uczelni w 1862 r. Jego uczniami był m. in. Teodor Rygier i Pius Weloński. Dla swych studentów przygotował w 1845 r. Katalog muszkułów zewnętrznych (Warszawa). W l. 1865-68 wykładał w Szkole Rysunkowej. Był wielokrotnie nagradzany na warszawskich wystawach. Należał do zarządu Krajowej Wystawy Sztuk Pięknych (1858-60) i Komitetu Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych (1860-8). W 1869 r. oślepł i resztę życia spędził w nędzy i osamotnieniu.