Staropolski kalendarz. Święta ruchome
DE EN PL
Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie

Pasaż Wiedzy

Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie

Staropolski kalendarz. Święta ruchome Jarosław Dumanowski
57_teresa_kunegunda_sobieska.jpg

W staropolskim kalendarzu daty określano zwykle poprzez wskazanie jakiegoś konkretnego święta lub najbliższego święta przed danym dniem lub po nim. Stosunkowo proste było więc nazwanie dnia jako święta jakiegoś konkretnego, znanego patrona. Dzień 21 grudnia to w tym systemie dies Sanctae Thomae Appostoli (dzień św. Tomasza Apostoła). Wiele świąt służących do określenia daty było jednak świętami ruchomymi, związanymi z Wielkanocą. O ile jesteśmy w stanie zapamiętać, kiedy wypadają święta ku czci najważniejszych patronów, i w ten sposób niejako automatycznie odczytać tak określoną datę, to taka sama operacja w przypadku świąt ruchomych jest już właściwie niemożliwa. Różnica wynosić tu może nawet ponad miesiąc – święta wielkanocne mogą bowiem wypadać między 22 marca a 25 kwietnia. W zależności od tego każdą datę określoną w stosunku do jakiegoś święta ruchomego związanego z cyklem wielkanocnym należy odczytywać osobno dla każdego roku, mając przed oczyma tablicę chronologiczną (kalendarz) dla konkretnego roku.

Dla oznaczenia daty, oprócz samej Wielkanocy (Dominica Paschae), używano najczęściej takich oznaczeń, jak Środa Popielcowa (dies Cinerum, caput jejunii), kolejne niedziele wielkiego postu i niedziele po Wielkanocy, Wniebowstąpienie Pańskie (Ascensio Domini, 40 dni po Wielkanocy), Zielone Świątki (Dominica Pentecostes, 50 dni po Wielkanocy), Boże Ciało (Corporis Christi). Daty dni, które występowały w pobliżu tych świąt, określano podobnie jak w wypadku świąt stałych, wskazując dzień tygodnia i jego stosunek do danego święta. Tytułem przykładu – datę śmierci Jana III Sobieskiego (17 czerwca 1696 r.) określono by Dominica Trinitatis (pierwsza niedziela po Zielonych Świątkach). Ukochana córka króla Jana Teresa Kunegunda urodziła się z kolei 4 marca 1676 r., tzn. w środę po drugiej niedzieli wielkiego postu (feria quarta post Dominicam Reminiscere). Do takiej daty dorzucano czasami określenia typu pridie lub in vigilia (w przeddzień, w wigilię) lub in crastino (nazajutrz). Na domiar złego staropolski pisarz mógł się po prostu pomylić...


Informujemy, iż w celu optymalizacji treści dostępnych na naszej stronie internetowej oraz dostosowania ich do Państwa indywidualnych potrzeb korzystamy z informacji zapisanych za pomocą plików cookies na urządzeniach końcowych Użytkowników. Pliki cookies mogą Państwo kontrolować za pomocą ustawień swojej przeglądarki internetowej. Dalsze korzystanie z naszej strony internetowej, bez zmiany ustawień przeglądarki internetowej oznacza, iż akceptują Państwo stosowanie plików cookies. Potwierdzam, że aktualne ustawienia mojej przeglądarki są zgodne z moimi preferencjami w zakresie stosowania plików cookies. Celem uzyskania pełnej wiedzy i komfortu w odniesieniu do używania przez nas plików cookies prosimy o zapoznanie się z naszą Polityką prywatności.

✓ Rozumiem