The Baroque Villa, Suburban and Country Residences, c. 1600-1800
The Baroque Villa, Suburban and Country Residences, c. 1600-1800
pod redakcją dr Barbary Arciszewskiej z Instytutu Historii Sztuki UW, Warszawa 2009.
Książka składa się z ponad 20 tekstów omawiających nowożytne rezydencje. Tom prezentuje materiały wygłoszone na konferencji pod tym samym tytułem, która odbyła się 18-20 października 2007 w pałacu wilanowskim. Spotkanie zgromadziło liczne grono badaczy z Europy i Ameryki, dzięki czemu tytułowa kwestia – wille barokowe – omówiona została w bardzo zróżnicowany, niekiedy nowatorski sposób. Jaka filozofia stała za odrodzonymi w dobie nowożytnej willami – a więc modnym w starożytności typem rezydencji rekreacyjnych ? Jak te tradycyjne, odwołujące się do antyku wzorce były interpretowane w różnych ośrodkach kulturowych? Jak bardzo model idealny, odrodzony w renesansowej Italii był przekształcany na przestrzeni kolejnych lat?
Odpowiedzi na te pytania znalazły się w tekstach światowej sławy badaczy architektury dawnej, które przedstawiamy w niniejszej publikacji.
Polecane
Wilanowski widnokrąg. Szkice o pałacu i sztuce europejskiej
W pałacu wilanowskim jak w soczewce skupia się blask sztuki europejskiej. Pierwszy gospodarz tego miejsca, król Jan III, był mecenasem sztuk i nauk. Pamięć o nim pielęgnowali kolejni właściciele, wśród nich Stanisław Kostka Potocki, polityk i kolekcjoner, który w 1805 r. utworzył w Wilanowie muzeum sztuki. Książka pomaga odczytać historie zapisane w dziełach sztuki na szerokim tle europejskiej kultury.
In Laudes Ioannis Sobiescii. Rękopiśmienny zbiór emblematów z rysunkami Johanna Jakuba Rollosa
Niepublikowany do tej pory, dedykowany Janowi III rękopis wprowadza w świat barokowej symboliki, odzwierciedlając ideały XVII-wiecznej dewizy (devise), która była wykwitem kultury dworskiej, służyła autokreacji i zabawie, gloryfikacji osób i dzieł. Podstawowym motywem zbioru jest tarcza Janiny. Pochwała Najjaśniejszego i Niezwyciężonego króla Polski Jana III daje niepowtarzalną okazję do smakowania subtelności barokowej poezji penegirycznej, a ukryte w rysunkach Johanna Jakoba Rollosa koncepty niejednokrotnie zadziwią współczesnego czytelnika.
Wędrówki z Mnemozyne. Studia o topice dawnego podróżopisarstwa
W wiekach XVI i XVII umiejętność budowania wypowiedzi zdobywano dzięki wykształceniu retorycznemu i treningowi pamięci, personifikowanej w mitologii greckiej przez matkę Muz – Mnemozyne. Roman Krzywy odkrywa bogactwo retorycznych strategii wykorzystywanych przez ówczesnych podróżników do opisu różnych typów przestrzeni, miejsc naturalnych i obiektów. Rozmaite literackie relacje z epoki – głównie wspomnienia z podróży, jak również opowieści o cudzych podróżach – przedstawione są na tle dominującej w danym czasie estetyki i w szerszym kontekście społecznym.
