Zarządem dóbr królewskich w Małopolsce i pobieraniem opłat zajmował się wielkorządca. Wraz z kurczeniem się majątku władcy, wielkorządca miał coraz mniej pracy. W XVIII wieku należało do niego jedynie ściąganie myt pobieranych w bramach miejskich Krakowa i opłat z młynów oraz kramów. Wraz z ustanowieniem przez Augusta II Kamery, która zajmowała się zarządem dóbr stołowych króla, urząd wielkorządcy został zlikwidowany.
