Charles (Carl) de La Haye, miedziorytnik francuski urodzony w Fontainebleau w 1641 r., po przejściowym pobycie w Rzymie i Florencji, pojawił się w Gdańsku ok. 1682 r. i tu działał do 1689 r., sztychując m. in. wizerunki patrycjuszy, przeważnie do drukowanych mów pogrzebowych. Po tej dacie wyjechał do Warszawy, gdzie szybko wtopił się w nowe środowisko. Zaprzyjaźnił się z malarzem Jerzym Eleuterem Szymonowiczem - Siemiginowskim, stypendystą Jana III Sobieskiego i kierownikiem wilanowskiej pracowni malarskiej. Obaj artyści zamieszkali w pałacu Kazimierzowskim (lub w jakichś budynkach doń należących), będąc tutaj pod skrzydłami królewicza Jakuba Ludwika, jego ówczesnego właściciela.
La Haye, jak wynika z adresów wydawniczych, niekiedy figurujących na jego rycinach (Exc. In Palat. Casimiri; Venduntur apud eundem auctorem in Palatio Casimiri Varsaviae), sam odbijał, wydawał i sprzedawał swoje prace. Rytował je najczęściej według dzieł - obrazów i rysunków – Siemiginowskiego, a dotyczyły one Jana III i jego rodziny. Najbardziej znane są heroiczne portrety Sobieskiego – w popiersiu, w antykizowanej zbroi (dwie wersje: tzw. duża, z ok. 1690 r., dedykowana królowej Marii Kazimierze, i tzw. mała, z 1692 r., załączona do dwóch druków Andrzeja Grzegorza Krupeckiego Questio Juridica, Cracoviae 1692 i A, von Zieglera Schauplatz der Zeit, Leipzig 1695), oraz wizerunek konny na tle Wiednia (1692?).
W czasie ostatniej wojny zaginął, niestety, portret Marii Kazimiery, także według obrazu Siemiginowskiego, pochodzący ze zbiorów Załuskich, a znajdujący się jeszcze w 1933 r. w Bibliotece Narodowej. La Haye sztychował też kartę tytułową do dzieła Mikołaja Chwałkowskiego Effata Regum Poloniae (Varsaviae 1694), przedstawiającą sejm polski na Zamku Warszawskim, z obradującymi senatorami i Janem III na tronie. Portretował – trzy lata później – królewicza Jakuba Ludwika jako personifikację polskiej Wolności, według rysunku Siemiginowskiego; rycina ta, wykonana na zamówienie młodego Sobieskiego, w związku z jego staraniami o koronę, ozdobiła druk Stanisława Orzechowskiego Subditus fidelis (Varsaviae 1698).
Mniej znane są sztychy herbowe de La Haye, np. stanowiące pendants dwa dekoracyjne kartusze z Orłem Białym, noszącym na piersi Janinę Sobieskich i herb d’Arquienów (1693), lub cztery herby (m. in. Trąby Radziwiłłów, Lis Sapiehów i własny d’Arquienów) we wspólnym kartuszu, które znalazły się w druku Triumphus Aquilae Radivilianae (Varsaviae 1690). Po roku 1699 La Haye opuścił Warszawę (gdzie należał do czołowych rytowników tego czasu) i przeniósł się do Wiednia, zapewne z Marcinem Altomonte. Rok śmierci grafika nie jest znany.
