latyfundium – wielkie posiadłości ziemskie należące do Kościoła lub osób świeckich, stanowiące podstawę potęgi ekonomicznej magnatów. Latyfundia dzieliły się na poszczególne klucze dóbr, a ich ośrodkami były najczęściej miasta prywatne. Największe posiadłości ziemskie w Rzeczypospolitej należały do rodzin Zamoyskich, Potockich, Lubomirskich, Sieniawskich i innych.
