mieszczaństwo – grupa społeczna, stan, który wykształcił się na ziemiach polskich w XIII wieku po wprowadzeniu osadnictwa na prawie niemieckim. Warunkiem nabycia prawa miejskiego było posiadanie majątku, dlatego do mieszczaństwa zaliczał się tylko patrycjat i pospólstwo posiadające pełnię praw, w odróżnieniu od ubogiego plebsu. Mieszczanie w dawnej Polsce nie mieli wpływu na zarządzanie krajem, zmianę ich położenia spowodowały dopiero reformy z okresu Sejmu Czteroletniego.
