Aleksander Kokular (1798-1846) – był znanym warszawskim malarzem i twórcą szkolnictwa artystycznego w Warszawie. Studiował od 1814 r. w Akademii Sztuk Pięknych w Wiedniu u Jana Chrzciciela Lampiego (starszego) a od 1817 w Akademii św. Łukasza w Rzymie. Po powrocie do Warszawy w 1818 r. włączył się w tamtejsze życie artystyczne. Prowadził działalność antykwaryczną, uczestniczył w konkursach malarskich organizowanych także w swej pracowni. W latach trzydziestych i czterdziestych XIX w. sprzedawał i odnawiał obrazy należące do Aleksandra Potockiego a w 1844 r. namalował jego portret znajdujący się obecnie w wilanowskiej Galerii Malarstwa. Po zamknięciu w 1832 r., w ramach represji po powstaniu listopadowym, Oddziału Sztuk Pięknych Uniwersytetu Warszawskiego, w latach 1835-41 w swym domu prowadził prywatną szkołę rysunku i malarstwa. W latach 1838-40 uczył w Instytucie Rządowym Wychowania Panien (od 1839 zwanym Aleksandryjskim), a w latach 1841-44 w warszawskim Gimnazjum Realnym. Wraz Janem Feliksem Piwarskim był współtwórcą otwartej w 1844 r. Szkoły Sztuk Pięknych w Warszawie i jej profesorem malarstwa i rysunku figuralnego. Malował w stylu klasycystycznym. Jego uczniami byli m.in.: Tadeusz Brodowski, Władysław Heliodor Gumiński i Cyprian Kamil Norwid.
