Kownacki Tymoteusz Hipolit (1761-1854) – po ukończeniu studiów na Akademii Krakowskiej i pobycie w Paryżu od 1785 r. kierowa hutą ołowiu w Sławkowie w księstwie siewierskim, jednak kiedy z braku surowca interes w 1790 r. upadł K. wkradł się w łaski prymasa Michała Poniatowskiego, brata króla Stanisława Augusta. Zarządzał jego majątkiem dziedzicznym a po śmierci prymasa (12 VIII 1794) na polecenie Izabeli Branickiej prowadził interesy księcia Józefa Poniatowskiego, głównego spadkobiercy Michała. Z działalności K.-go Branicka nie była chyba zadowolona, skoro już w cztry lata później sprowadziła go na swój dwór. Kiedy zmarła 14 II 1808 otrzymawszy w spadku po niej 1 tys. dukatów zarządzał interesami Anny z Tyszkiewiczów i Aleksandra Potockiego, lecz kiedy w 1814 r. nierozważnie wyraził nadzieję na zapis w testamencie księcia Józefa Poniatowskiego, został przez swych chlebodawców zwolniony. Pracował odtąd w Bibliotece Wilanowskiej należącej od ojca Aleksandra, Stanisława Kostki Potockiego, gdzie porządkował rękopisy właścicieli Wilanowa. Ze swej pracy wywiązał się doskonale wypełniając wszelkie ówczesne wymagania archiwistyki a jego dzieło to zbiór zwany obecnie Archiwum Publicznym Potockich (w 1932 r. wraz z całą biblioteką przekazany do Biblioteki Narodowej). Opierając się na owych rękopisach opublikowa w l. 1817-21 w “Pamiętniku Warszawskim” 20 artykułów. Po śmierci wdowy po Stanisławie Kostce, Aleksandry z Lubomirskich (19 III 1831), odsunięty od prac w bibliotece i zastąpiony przez Piotra Kustowskiego stał się bywalcem warszawskich kawiarni. Zmarł w niedostatku 28 III 1854 i został pochowany w Wilanowie.
