Zastępcą podskarbiego wielkiego był podskarbi nadworny. Zajmował się on zarządem dóbr stołowych króla oraz prywatną szkatułą władcy, zarządzał także sprawami gospodarczymi dworu, w tym inwentarzem i wypłatą pensji dla dworzan. Kompetencje podskarbiego nadwornego określał statut Aleksandra I z 1504 roku. Co warte podkreślenia do senatu podskarbi wszedł dopiero w 1775 roku i zajmował w hierarchii ministerialnej miejsce po hetmanach.
