Przy zabytkowym budynku Oranżerii archeolodzy natrafili na kilka kolejnych pochówków średniowiecznych mieszkańców dawnej parafii milanowskiej (poprzednia nazwa Wilanowa to Milanów). Nowy obszar wilanowskiego stanowiska archeologicznego został przebadany w związku z koniecznością wykonania izolacji przeciwwilgociowej wokół Oranżerii. Archeolodzy prowadzili badania pod kierownictwem pana Ryszarda Cendrowskiego.
Dawny przykościelny cmentarz znajdował się na obszarze wyznaczonym przez przeszkloną (południową) ścianę Oranżerii i sięgał swoją południową granicą aż do nasadzeń obecnego Ogrodu Północnego. Zmarli byli także zapewne grzebani na terenie, na którym w osiemnastym wieku wzniesiono budynek na drzewka cytrusowe.
Na pierwsze pochówki na tym obszarze natrafiono podczas prac remontowych w 1955 roku. Obszar ogrodowy formalnie oznaczony został wtedy jako stanowisko archeologiczne, czego konsekwencją było rozpoczęcie wykopalisk na terenie dawnego parafialnego cmentarza. Kolejne prace inwestycyjne w ogrodach wilanowskich pozwoliły na odkrycie i przebadanie 491 grobów, datowanych na okres od XIII do XVII wieku.
W trakcie tegorocznych badań archeologicznych wyeksplorowano siedem kolejnych pochówków. Wśród nich tylko jeden z dwóch pochówków żeńskich zawierał wyposażenie w postaci kolii szklanych paciorków. Niebieskie paciorki znalezione zostały w okolicach szyi młodej kobiety. Odkryte szkielety poddane zostały szczegółowej analizie antropologicznej, pobrano również próbki do badań genetycznych. Ich wyniki być może odpowiedzą nam na pytania o pochodzenie i pokrewieństwo osób, które tworzyły historię Wilanowa, zanim miejsce to obrał sobie za siedzibę król Jan III.
Prace archeologiczne były prowadzone w ramach projektu: „Restauracja i zabezpieczenie symbolu polskiego dziedzictwa kulturowego – Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie”.
Fot. D. Święcka
