Dobór kwiatów

Dobór kwiatów nie był sprawą przypadku; miał nie tylko znaczenie dekoracyjne, lecz także symboliczne. Wśród wielu roślin kwiatowych sadzonych w ogrodach znajdowały się róże, lilie czerwone, piwonia, tulipany oraz lawenda i rozmaryn.

Zgodnie z symboliką kwiatów, propagowaną od wieków przez filozofów i pisarzy chińskich, naczelne miejsce w ogrodzie króla zajmowała róża i lilia – symbolizujące szczęśliwość, oraz kwiat królewski – piwonia, oznaczająca bogactwo, zdrowie i radość, niezbędne w domu królewskim. Tulipany oraz kwiaty lawendy i rozmarynu wyrażały królewską wspaniałość, cnoty i dobro oraz trwałą pamięć monarszego imienia. Prawdopodobnie z rozmarynu i innych kwiatów zostały skomponowane inicjały Jana III w parterach ogrodowych.

Bogata kolorystyka królewskiego ogrodu cieszyła w równym stopniu oczy, jak i umysł, co wynikało z barokowej skłonności nadawania rzeczom i zjawiskom sensu symbolicznego. Czerwień była symbolem przepychu i wzniosłości, oznaką królewskiego majestatu i potęgi, godności i władzy. Dopełnieniem czerwieni było zawsze złoto, które oznaczało bogactwo i wspaniałość, zbytek i dumę, szlachetność i królewskość, blask rywalizujący z blaskiem słonecznym. Wszechobecna zieleń wyobrażała wewnętrzną równowagę, prawdę, rzetelność i trwałość, a także wewnętrzną harmonię i ożywiony spokój dobrego sumienia. Fontanna znajdująca się w centralnej części ogrodu stanowiła symbol władzy i potęgi panującego.

Tak więc ogród królewski służył nie tylko odpoczynkowi, ale swą symboliką dopełniał ideał króla – zwycięzcy.

Źródło: Wojciech Fijałkowski: Wilanów. Rezydencja króla zwycięzcy. Warszawa 1983