Dwa Amorki walczące o serce

Przedstawienie Amorków toczących walkę o leżące u ich stóp serce nawiązuje być może do znanego mitologicznego wątku dwóch braci Erosa i Anterosa, związanych odwiecznym współzawodnictwem o siłę i czystość uczucia. W XVI-wiecznych neoplatońskich koncepcjach przyjęło ono postać wrogiej rywalizacji, gdy Anterosa utożsamiono z miłością niebiańską, a Erosa – z ziemską. Być może w zastanawiającym geście jednego z Amorków, chcącego jakoby zniszczyć serce, pobrzmiewają echa tej interpretacji. Leżąca nieopodal róża – atrybut bogini miłości, Afrodyty; bywa kojarzona również bezpośrednio z urokami rozkoszy zmysłowej. Odniesienia erotyczne wiążą obiekt z tematyką licznych, marmurowych rzeźb rokokowych, tzw. commandés, popularnych zwłaszcza we Francji w XVIII w., a powstających pod patronatem m. in. markizy de Pompadour. Bezpośrednim pierwowzorem rzeźby brąz P. P. Thomire’a, należący dziś do prywatnej kolekcji rodziny Stroganoff, który najprawdopodobniej znajdował się wcześniej w zbiorach zamku w Pawłowsku. Jego pendant stanowiła inna grupa dwóch Amorków, wieńczących serce koroną, wykonana przez późniejszego artystę. Jak głosi tradycja, oba obiekty znalazły się w posiadaniu carycy Katarzyny II.