Silva Rerum Kaniewski Ksawery Jan (1805-1867) – w Galerii Portretu Osobistości Polskich pałacu wilanowskiego znajdują się portrety Edwarda i Leonii z Nakwaskich Rastawieckich jego autorstwa.
Urodził się na Podolu a pierwsze nauki malarstwa pobierał u Józefa Pitschmanna w Liceum Krzemienieckim. W ramach uzyskanego w 1827 r. stypendium Uniwersytetu Wileńskiego wyjechał do Petersburga i do 1833 r. studiował w tamtejszej Akademii Sztuk Pięknych. Po jej ukończeniu otrzymał stypendium rosyjskiego rządu i przez Drezno, Wiedeń, Bolonię i Florencję przybył w listopadzie 1833 r. do Rzymu. Wkrótce zyskał tam sławę wyśmienitego portrecisty głównie dzięki zbiorowemu portretowi papieża Grzegorza XVI Msza papieska (1836) oraz Portretowi Lady Seymour.
W 1842 r. wyjechał ponownie do Petersburga gdzie za portret namiestnika Królestwa Polskiego Iwana Paskiewicza uzyskał w 1845 tytuł akademika. W 1846 r. przeniósł się do Warszawy, gdzie uznawany za skrajnego lojalistę (namalował liczne portrety członków rodziny cesarskiej i dygnitarzy Królestwa Polskiego) po zmarłym Aleksandrze Kokularze objął w Szkole Sztuk Pięknych katedrę rysunku i malarstwa figuralnego. Jako jedyny z profesorów protokoły egzaminów podpisywał po rosyjsku. W 1858 został dyrektorem szkoły. Był współorga-nizatorem powołanego w 1860 r. Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych i do śmierci zasiadał w jego zarządzie. Uczestniczył także w organizowanych przez towarzystwo wystawach. Po upadku powstania styczniowego i zamknięciu przez władze Szkoły Sztuk Pięknych kierował w latach 1865-1867 Klasą Rysunkową.
Zmarł 13 IV 1867 w Warszawie. W miesiąc potem sprzedano na licytacji całą jego spuściznę.