Kompetencje osobiste, społeczne i międzykulturowe obejmują zachowania niezbędne do skutecznego i konstruktywnego uczestnictwa w życiu prywatnym i zawodowym, szczególnie w społeczeństwach charakteryzujących się coraz większą różnorodnością. Dotyczy to także rozwiązywania konfliktów w razie potrzeby. Podstawowe umiejętności w zakresie tych kompetencji to zdolność do: konstruktywnego porozumiewania się w różnych środowiskach, wykazywania się tolerancją, wyrażania i rozumienia różnych punktów widzenia, negocjowania połączonego ze zdolnością tworzenia klimatu zaufania, a także do empatii. Zakres ten obejmuje również zdolność do radzenia sobie ze stresem i frustracją oraz do wyrażania ich w konstruktywny sposób, jak również dokonywanie rozróżnienia sfery osobistej i zawodowej.
Warto dodać, że kompetencje społeczne i obywatelskie są wymieniane wśród kompetencji kluczowych w najważniejszych dokumentach na temat edukacji i strategii społecznych Unii Europejskiej i Rzeczypospolitej (np. Polska 2030). Według nich nabywanie i ciągłe rozwijanie wszystkich kluczowych kompetencji jest podstawą do sprawnego funkcjonowania we współczesnym świecie. Jednak zdobywanie umiejętności społecznych jest zazwyczaj trudniejsze w środowiskach defaworyzowanych. Nawet szkoła mimo celów wychowawczych i edukacyjnych zapisanych w podstawie programowej niekoniecznie pozwala na rozwinięcie się uczniom w tej sferze. Wielu zachowań społecznych ludzie uczą się dopiero w środowisku pracy. Stworzenie pracownikom warunków do rozwijania kompetencji społecznych jest korzystne zarówno dla instytucji, jak i dla nich samych. Zwłaszcza jeśli ich codzienne obowiązki polegają na kontaktach z innymi ludźmi.
kontakt:
Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie
echocast@muzeum-wilanow.pl