Konserwacja ceramicznego muru oporowego suchej fosy od strony głównego wejścia na teren dziedzińca pałacu w Wilanowie to jedno z przedsięwzięć, które można było zrealizować dzięki dofinansowaniu ze środków Unii Europejskiej oraz Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Mur ogranicza od zachodu północną część ogrodów i dziedzińca pałacu w Wilanowie. Ciągnie się od sąsiadującego z wilanowskim zespołem pałacowo-ogrodowym kościoła św. Anny do budynku Kordegardy. Na całej swej długości konstrukcja ta stanowi ścianę oporową w suchej fosie. Obiekt jest wykonany z cegieł połączonych zaprawą wapienno-piaskową w najstarszej części i cementowo-wapienną w części wtórnie przemurowanej. Zdobi go wątek ceglany, tzw. wenecki lub krzyżowy, klasyczny dla murów w XVII w. Powierzchnię muru wieńczy nakrywa z piaskowca, poza odcinkiem stanowiącym podmurówkę budynku Kordegardy.
Z powodu negatywnego działania czynników atmosferycznych, nieprawidłowo przeprowadzonych wcześniejszych prac remontowych oraz wrastających pnączy bluszczu konieczne było przeprowadzenie prac konserwatorskich muru. Celem było przede wszystkim zahamowanie procesów niszczących oraz zabezpieczenie obiektu przed działaniem agresywnych czynników atmosferycznych.
Najważniejszy i najbardziej pracochłonny zakres prac dotyczył najstarszej i najbardziej skorodowanej części muru. Główne elementy przeprowadzonych prac to:
- oczyszczenie powierzchni muru z nawarstwień uszczelniających,
- zabezpieczenie powierzchni muru przed wpływem wilgoci i związków w niej zawartych (w szczególności dotyczące osłabionych spoin lub ich braku w obszarze najstarszego wątku muru oraz słabej struktury cegieł w części nowej),
- zabezpieczenie muru przed działaniem mikroflory,
- uszczelnienie przed działaniem wilgoci nakryw piaskowcowych na koronę ceglanego muru oraz samego piaskowca,
- wykonanie przemurowań źle wykonanych rekonstrukcji w celu scalenia powierzchni muru i nadania mu jednolitego charakteru,
- wzmocnienie struktury muru (cegieł i spoin) oraz usunięcie poszczególnych zdezintegrowanych i ulegających poważnej korozji cegieł.
Detal dekoracyjny piaskowca (gzyms oraz nakrywa muru) został oczyszczony z nawarstwień luźnych oraz mocno scalonych z powierzchnią podłoża oraz skonsolidowany. Te fragmenty obróbki kamiennej, które ze względu na stan zachowania nie nadawały się do konserwacji, zostały odtworzone w surowcu skalnym analogicznym pod względem parametrów technicznych i kolorystycznych.
Konserwacja ceramicznego muru oporowego suchej fosy od strony głównego wejścia na dziedziniec pałacu w Wilanowie realizowana została jako część projektu „Rewitalizacja i digitalizacja jedynej w Polsce barokowej rezydencji królewskiej w Wilanowie” w ramach działania 11.1: Ochrona i zachowanie dziedzictwa kulturowego o znaczeniu ponadregionalnym priorytetu XI Kultura i dziedzictwo kulturowe, Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko 2007–2013. Całkowita wartość projektu: 18 854 348,06 zł. Koszt wydatków kwalifikowalnych/wysokość dofinansowania: 14 912 881,37 zł, z tego: 12 675 949,15 zł finansowane z budżetu Unii Europejskiej (EFRR) i 2 236 932,22 finansowane z budżetu państwa. Więcej o Programie Operacyjnym Infrastruktura i Środowisko na stronie www.pois.gov.pl.
