Kluczycki Franciszek Ksawery (1821-1904) – pochodził z biednej, wielodzietnej rodziny osiadłej w Galicji Wschodniej. Wyższe wykształcenie zdobył drogą wielu wyrzeczeń na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego dopiero ok. 1850 r. Po ukończeniu ok. 1855 r. kursów naukowych w Wiedniu został sekretarzem Adama Potockiego, następnie naczelnikiem głównej kancelarii jego pałacu w Krzeszowicach a od 1860 r. wychowawcą syna Artura. Kiedy w 1869 r. w Wilanowie został pełnomocnikiem i urzędnikiem kontroli generalnej owdowiałej Aleksandry Augustowej Potockiej zainteresował się bogatym zbiorem rękopisów i w dwa lata później rozpoczął kierowanie pałacową biblioteką. Koncentrując się głównie na kwerendzie rękopisów z XVII i XVIII po przenosinach do Krzeszowic w 1874 r., by tam prowadzić bibliotekę, zabrał ze sobą wiele wilanowskich rękopisów. Opierając się na nich w latach następnych ogłosił kilka komunikatów naukowych i przyczynków historycznych dotyczących biografii m. in. króla Jan III Sobieskiego i kanclerza wielkiego koronnego Jana Wielopolskiego (ok. 1630-1688). W 1880 r. pracę badawczą jednak porzucił obejmując wraz Arturem Potockim administracje redakcji i drukarni krakowskiego dziennika „Czas”. Kiedy w 1898 r. zachorował opublikował jeszcze kilka kolejnych artykułów opartych na rękopisach wilanowskich. Zm. 2 V 1894 r. w Krzeszowicach i tam został pochowany. Jego zbiory dotyczące Jana III Sobieskiego zwane „Tekami Kluczyckiego” przechowywane są obecnie w Archiwum Państwowym w Krakowie.
© Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie
Silva Rerum