Magnus Wiktor Władysław (1833-1912) – po ukończeniu w 1851 r. Instytutu Gospodarstwa Wiejskiego i Leśnego na Marymoncie do 1863 r. pracował w rządowym leśnictwie w guberni lubelskiej, potem płockiej, ale został zwolniony z pracy gdy jego szwagier Ignacy Głogowski przystąpił do powstania styczniowego. Jednak dzięki dochodom z nieruchomości w Warszawie wniesionych w posagu przez żonę mógł poświęcić się działalności gospodarczej i dobroczynnej. Od 1872 do 1905 r. zasiadał w zarządzie spółdzielni spożywców „Merkury”. Należał m. in. do Warszawskiego Towarzystwa Dobroczynności. Kierował powstałą z inicjatywy Bolesława Prusa Kasą Pożyczkową dla Rzemieślników i Robotników i działał w Kasie Pożyczkowej Przemysłowców Warszawskich. Finansował działalność artystyczną. Będąc członkiem Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie ofiarował w 1911 r. 20 obrazów do Muzeum Sztuk Pięknych. Wspierał Towarzystwo Wzajemnej Pomocy Artystów Muzyków i fundusz założycielski Filharmonii Warszawskiej. W 1890 r. był jednym z inicjatorów budowy podmiejskiej kolejki do Wilanowa i wszedł do budującej ją spółki. Przedsięwzięcie to opisał w broszurze pt.: Kolej konna wilanowska (Warszawa 1893).
© Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie
Silva Rerum