Tkanina została wykonana z karmazynowego adamaszku tkanego we wzór roślinny. Zdobią ją galony, czyli taśmy wykonane z dodatkiem metalowych nici. Układają się one w popularny na początku XVIII stulecia ornament wstęgowo-cęgowy. Jest to rzadki w polskich zbiorach przykład tkaniny, która mogła stanowić wyposażenie reprezentacyjnego barokowego wnętrza. Zakupiona tkanina była niegdyś częścią większej całości: dekoracji tekstylnej łoża paradnego lub okna.
Długotrwałe i żmudne prace przeprowadzone w 2003 roku przez wilanowską Pracownię Konserwacji Tkanin pozwoliły przywrócić jej dawny blask. Stan zachowania makaty był bardzo zły i tradycyjne metody konserwacji nie pozwalały osiągnąć zadowalających efektów. Zdecydowano się więc na zastosowanie nowatorskiej wówczas metody czyszczenia laserem, która okazała się wyjątkowo skuteczna. We współpracy z Wojskową Akademią Techniczną udało się laserowo usunąć plamy. Osłabiony jedwab wzmocniono poprzez podklejenie nową tkaniną, a pozostałych napraw dokonano metodą igłową. Aby dodatkowo zabezpieczyć makatę, jej lico osłonięto przezroczystym tiulem.
Magdalena Herman, Tamara Przygońska
Zakup dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.