Piotr Oczko, Miniaturowe światy. Historia domków dla lalek, seria „Silva rerum”, Warszawa 2021, ISBN 978-83-66104-73-0
Domki dla lalek dają nam wgląd w rozmaite obszary wiedzy, obejmujące między innymi historię sztuki (zwłaszcza architektury), historię wystrojów wnętrz i dyktowanych modą ich zmian, historię ekonomii, życia społecznego i edukacji. Mówią też wiele o dawnej mentalności, ideałach życia codziennego i modelach rodziny, a zwłaszcza o rolach, jakie narzucano niegdyś dziewczynkom i kobietom ze względu na ich płeć kulturową. Obrazują one także procesy historyczne, na przykład postępującą demokratyzację i wzrost znaczenia warstw mieszczańskich w XIX wieku oraz poprawę warunków życiowych. W mikrokosmosie domku wszystkie te sprawy skupiają się jak w soczewce. Domki dla lalek to jednak nie tylko zabawki dla najmłodszych. Były one bowiem również zamawiane i wyposażane przez dorosłe kobiety, przez co stawały się swoistymi autobiografiami i ego-dokumentami dawnych epok. Nierzadko też kryły w sobie samotność, niespełnienie i traumy właścicielek, które w malutkich domostwach próbowały stworzyć dla siebie miniaturowy, lepszy świat.