Kolekcja Mimo iż w wykazie wydatków paryskich z 1808 r., Potocki odnotował: Moyżesz model statui Michel Angela z ziemi przez tegoż zrobiony, atrybucja i status posągu są nadal przedmiotem sporu. Jedni uważają go za bozetto, inni za replikę wykonaną w warsztacie Michała Anioła, zapewne przez Antoniego Mini, z ostatecznym szlifem mistrza. Tak czy inaczej, nie sposób odmówić Mojżeszowi poczesnego miejsca wobec podobnych posążków, spośród których najbliższy mu wielkością i kształtem należy do rodziny Checchich w Rzymie.
Zważmy, że dla Michała Anioła, narzędzie urzeczywistniania inwencji twórczej było sprawą drugorzędną. Choć zawsze myślał o sobie jako o rzeźbiarzu, odblask idei uchwycony na papierze, w glinie czy wosku był dla niego niemal tym samym, co jej ostateczny kształt wydobyty z marmuru. Prace nad grobowcem papieża Juliusza II rozpoczął od wykonania kilku rysunków i modeli terakotowych; projekt nie doczekał się jednak pełnej realizacji. Skoro jednak sam Buonarroti wierzył, iż o doskonałości dzieła przesądza idealny wzorzec determinujący sposób uwalniania formy uwięzionej w materii, być może posąg, stanowiący niejako kwintesencję całości, ma powiedzieć wszystko o wspaniałości zamierzenia.
Dominika Walawender-Musz