Gabinet Farfurowy dekorowany jest panelami złożonymi z dwunastu płytek oraz pojedynczymi flizami ze scenami pasterskimi, biblijnymi i o tematyce obyczajowej, wszystkie datowane są na ok. 1690 r. Dekoracje malowane są podszkliwnie kobaltem, a płytki są dodatkowo naszkliwnie złocone. Jest to najwcześniejsze zachowane pomieszczenie w którym płytkami ozdobione są wszystkie ściany, co czyni z niego unikat na skalę światową. Modę na ceramiczne okładziny zapoczątkowano na dworze francuskim. To tam, na fali zainteresowania chińską porcelaną, w latach 1670-1674 powstał budynek Trianon de Porcelaine, ozdobiony płytkami fajansowymi dekorowanymi w motywy chińskie. Obecność ceramicznej okładziny ściennej w wilanowskim pałacu można wiązać z królową Marią Kazimierą, która znała dobrze dokonania artystyczne dworu Ludwika XIV.
Prezentowany panel znajduje się na południowej ścianie Gabinetu. W wieńcu z liści i pąków kwiatowych widać bogato dekorowany wazon z bukietem, którego centralnym kwiatem jest słonecznik. Wazon ma po bokach dwa duże ucha w formie stylizowanych smoków, nawiązujących do dekoracji na brzuścu. Obok postaci Chińczyka na brzuścu widzimy budynek, jednak co charakterystyczne dla wytwórczości holenderskich manufaktur, krajobraz i architektura są europejskie.
Panel został wyprodukowany w manufakturze Jana van Oorta w Amsterdamie działającej od roku 1669.
Aleksandra Przeździecka-Kujałowicz
Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o Gabinecie Farurowym, jego historii oraz wystroju, kliknij.