Płycina wykonana została z okazji dwusetnej rocznicy odsieczy wiedeńskiej. Przedstawia scenę przybycia posłów – hrabiego Wilczka, od cesarza Austrii Leopolda I, oraz nuncjusza papieskiego Pallaviciniego – do króla Jana III z prośbą o pomoc dla Wiednia obleganego przez Kara Mustafę. Scena rozgrywa się w przestronnej sali audiencyjnej, pośrodku której na tronie siedzi król w otoczeniu dostojników dworskich. U stóp władcy klęczą przybyli posłowie.
Wyrób ten powstał w warsztacie najwybitniejszego przedstawiciela lwowskiej rodziny złotniczej, specjalizującej się w produkcji naśladownictw lub prościej mówiąc – falsyfikatów XVII- i XVIII-wiecznych europejskich wyrobów złotniczych Barucha Dornhelma. XIX-wieczny zabytek nie jest zapewne kopią wcześniej istniejącego argentarium, natomiast widniejące na brzegu płyciny XVII-wieczne znaki miejskie Gdańska mają sugerować jego wcześniejsze powstanie. Stanowi on rzadko spotykany rodzaj wyrobu złotniczego, ze względu na stopień trudności technicznejświadczący o biegłości warsztatowej wykonawców.
Joanna Paprocka-Gajek