Podczaszyński Bolesław Paweł (1822-1876) – był wziętym architektem pochodzącym z Wilna, otrzymał gruntowne wykształcenie humanistyczne i techniczne w Zachodniej Europie. Od 1845 r. mieszkał w Warszawie, gdzie w latach 1860-62 wykładał w Szkole Sztuk Pięknych. W budownictwie stosował głównie elementy neogotyckie, a w architekturze ogrodowej - neobarokowe. Jedną z pierwszych jego prac była przebudowa w l. 1855-56 głównego tarasu ogrodowego w pałacu wilanowskim. Ponadto w Warszawie: w 1856 r. na przyjazd cara Aleksandra II ozdobił pałac Namiestnikowski, zaprojektował katafalk abp. Antoniego Fijałkowskiego w katedrze św. Jana, w 1865 r. przebudował aulę Szkoły Głównej, kierował wraz z Józefem Hussem budową pałacu Leopolda Kronenberga w l. 1867-71, przebudował w l. 1869-70 pałac Kazimierzowski i Obserwatorium Astronomiczne w l. 1869-72 (wybudował tam także cieplarnię). W Sieniawie przebudował pałac Czartoryskich, przygotował też plany przebudowy murów obronnych w Krakowie na potrzeby urządzanego przez nich muzeum. Kolekcjonował także zabytki sfragistyczne i archeologiczne. Zgromadził ok. 10 tys. odcisków i tłoków pieczęci, czym zyskał sobie wielkie uznanie na międzynarodowym zjeździe archeologicznym w Budapeszcie w 1876 r.