Monogram wiązany JA umieszczony u dołu, z lewej strony płótna.
Nostalgiczny pejzaż z widokiem monumentalnych ruin antycznego sarkofagu nad wodą, w której brodzą rybacy szukający raków, jest dziełem świetnego malarza holenderskiego, Jana Asselyna (1610-1652) - przedstawiciela nurtu italianizującego. Przebywał on we Włoszech w latach 1635-1645. Na jego twórczość mieli duży wpływ Claude Lorrain i Pieter van Laer. Obraz wilanowski artysta namalował prawdopodobnie jeszcze we Włoszech, ponieważ Stanisław Kostka Potocki nabył go podczas pobytu w tym kraju. Sądził, że wykonał go Nicolas Berciem, również cieszący się uznaniem malarz holenderski podróżujący do Włoch w latach 1642-1645. Artysta znany był ze scen o tematyce pastoralnej, zaś w krajobrazie przedstawionym na obrazie wilanowskim wystepuje malowniczy motyw pastucha z krowami. Sygnatura Asselyna została odkryta dopiero podczas konserwacji dzieła w 1954 roku. Reprezentuje ono wysoki poziom artystyczny i odznacza się zróżnicowanym kolorytem, z subtelnie zestawionymi brązami, zielenią, jasnymi ugrami oraz akcentem błękitu partii nieba. Pewne analogie można znaleźć w krajobrazie Asselyna ze zbiorów Galerii Drezdeńskiej, datowanym na rok 1647, co skłania do sugestii, że oba obrazy zostały namalowane w zbliżonym okresie.
Krystyna Gutowska - Dudek