Kolekcja Przy bliższych oględzinach tego reprezentacyjnego wizerunku, ukazującego księżnę z całym splendorem, ujawniają się pewne niekonsekwencje w jej stroju i fryzurze w porównaniu z datą „1757” zapisaną w sygnaturze artysty. Na początek kwiat pomarańczy oraz pies symbol wierności małżeńskiej, które kojarzą się z datą jej ślubu ze Stanisławem Lubomirskim, a ten miał miejsce w 1753 roku, a nie w 1757. Z kolei fryzura z włosami zaczesanymi wysoko do góry oraz ozdobionymi egretą z piórami strusimi i wianuszkiem z kwiatów pomarańczy, zgodna jest z modą obowiązującą dopiero w latach 70-tych XVIII wieku; wcześniej noszono małe peruczki à la Madame Pompadour. Wspaniała suknia z gorsetem przybranym kokardami bliska jest formą sukni przedstawionej na portrecie z około 1767 r., który namalował Alexandre Roslin (zob. kat.).
Obraz niezawodnie wykonany przez Bacciarellego był z bliżej niewyjaśnionych powodów antydatowany przez samego malarza. Niewykluczone, że takie było życzenie zleceniodawczyni.
Krystyna Gutowska-Dudek