Kolekcja | 31.07.2014 Sygn. (?) na odwrocie czarną farbą: F. I. Molitor pinxit Aö 1776
Twórca portretu króla był synem czeskiego malarza Jana Piotra Molitora. Wiadomo, że związał się ze środowiskiem krakowskim i był malarzem nadwornym biskupa krakowskiego Kajetana Sołtyka. Wstąpił do cechu w 1759 r. Od 1772 r. pracował dla rodziny Myszkowskich. Jego główną specjalnością były obrazy o tematyce religijnej – polichromie we wnętrzach kościołów i obrazy ołtarzowe, jak również portrety.
Portret przedstawia młodego Stanisława Augusta w konwencji mniej reprezentacyjnej, bez atrybutów władzy. Jedynie karmazynowy płaszcz podbity gronostajami i Order Orła Białego przypominają o wysokiej pozycji społecznej modela. Najbliższe temu wizerunkowi są portrety Stanisława Augusta malowane przez Ubalda Bonviciniego, które znamy tylko z miedziorytów – Johanna Esaiasa Nilsona z 1772 r. oraz Domenica dell’Acerry, wykonanego po 1764 r. (egzemplarze w zbiorach Biblioteki Narodowej w Warszawie). Ryciny różnią się w wielu szczegółach, np. trochę inaczej przedstawione rysy twarzy króla, odmienny układ ręki, małe zmiany w kształcie peruki oraz ułożeniu płaszcza i wstęgi orderowej. Ponadto na miedziorycie dell’Acerry twarz monarchy wydaje się nieco młodsza.
Krystyna Gutowska-Dudek