Prusinowski Andrzej h. Topór (zm. 1701), kasztelan połaniecki. Służył w wojsku koronnym, w l. 1658-9 uczestniczył w blokadzie Torunia i kampanii pruskiej, potem walczył na Ukrainie, w kampanii cudnowskiej 1660 r., został ranny pod Lubarem. Wziął udział w kampanii zadnieprzańskiej 1663-4 i na Ukrainie pod wodzą Stefana Czarnieckiego.
Brał udział w Związku Święconym, konfederacji antykrólewskiej (1661) i w rokoszu Jerzego Lubomirskiego (1665-6). Od r. 1666 chorągiew husarska, w której służył Prusinowski, wkrótce chorąży, dostała się pod komendę Jana Sobieskiego, i z nim właśnie Prusinowski odbył kampanię podhajecką 1667 i ukraińską 1671. Został jednym z ważniejszych informatorów Sobieskiego o sytuacji na Ukrainie.
Walczył w bitwie pod Chocimiem 1673, a w r. 1674 podpisał elekcję Jana Sobieskiego. Walczył w kampaniach 1675 i 1676, m.in. pod Żurawnem, potem w kampanii wiedeńskiej 1683. Ponieważ ciężko zachorował, pozostawiono go w Preszburgu, gdzie wracał do zdrowia parę miesięcy. Otrzymał w r. 1695 kasztelanię połaniecką. W roku 1697 podczas elekcji poparł Augusta II, potem wziął udział w jego koronacji. Zapewne wkrótce potem zmarł. Nie wiadomo, czy z małżeństwa z Eufrozyną z Tęczyna, 1v. za Zygmuntem Hinkiem, pozostawił potomstwo.