Silva Rerum Rokitnicki Jakub Stanisław h. Prawdzic (zm. 1689), rotmistrz, poseł na sejmy. Służbę wojskową rozpoczął prawdopodobnie pod koniec 1648 r. Jako rotmistrz chorągwi kozackiej walczył przeciw siłom kozacko-tatarskim pod Beresteczkiem (1651) i w kampanii żwanieckiej (1653). W początkowym okresie Potopu uczestniczył w walkach przeciw Szwedom aż do przejścia hetmanów na stronę Karola X Gustawa; już w lutym 1656 r. znalazł się z powrotem wśród oddziałów wiernych Janowi Kazimierzowi. W kwietniu walczył pod komendą Stefana Czarnieckiego pod Warką, brał udział w kampanii wielkopolskiej i wyprawie duńskiej (1658-1659).
W 1660 r. uczestniczył w kampanii cudnowskiej. Posłował na sejmy 1662, 1666, 1668 (pierwszy), 1669 (elekcyjny i koronacyjny) i 1670 r. W 1664 r. został chorążym dobrzyńskim. W okresie rokoszu Jerzego Lubomirskiego opowiedział się po stronie rokoszanina i prawdopodobnie uczestniczył w warszawskich rokowaniach konfederatów z dworem królewskim. W październiku 1671 r. udał się do wojsk koronnych na Ukrainę, jednak do obozu hetmana Jana Sobieskiego pod Ilińcami dotarł już po zakończeniu kampanii, przywożąc insygnia dla hetmana kozackiego Michała Chanenki. W grudniu poniósł klęskę w starciu z Kozakami Piotra Doroszenki pod Trościańcem.
Posłował na sejm nadzwyczajny 1672 r.; w sporze między królem Michałem Korybutem Wiśniowieckim a malkontentami opowiedział się po stronie władcy i aktywnie uczestniczył w konfederacji gołąbskiej, starając się m.in. przekonać stacjonującą w Krupem piechotę kwarcianą do nieposłuszeństwa wobec Sobieskiego. W styczniu 1673 r. wziął udział w generalnym zjeździe konfederacji w Warszawie, przekształconym w sejm pacyfikacyjny, na którym został wybrany na deputata do rady wojennej przy hetmanach. Na czele własnej, stukonnej chorągwi pancernej walczył w bitwie chocimskiej 10-11 XI 1673 r. W następnych latach brał udział w kampaniach ukrainnych Jana III Sobieskiego (1674-1676), posłował na sejm koronacyjny 1676 r.; w bitwie wiedeńskiej 1683 r. uczestniczył na czele własnej, 65-konnej chorągwi pancernej w składzie pułku Rafała Leszczyńskiego. Po raz ostatni posłował na sejm 1685 r. Zmarł między sierpniem a grudniem 1689 r.