W cieniu skały z dwoma łukami grupa obdartusów zajęta jest prawdopodobnie grą hazardową. Kompozycja obrazu, charakterystyka postaci, a także kontrastowe oświetlenie są bliskie malarstwu Pietera van Laera (1592/5–1642), Holendra przebywającego w Rzymie w latach 1626–1638, którego twórczość cieszyła się uznaniem i była chętnie naśladowana. Artysta często malował sceny rodzajowe, których bohaterami były postacie z ludu, żebracy, Cyganie, a nawet bandyci. Do najbardziej znanych naśladowców Laera należeli m.in. Wijck, Miel, Ossenbeeck, Cerquozzi, a także Bourdon.
W zbiorach wilanowskich znajduje się obraz van Laera, noszący tytuł Odpoczynek wędrowców w grocie, pochodzący z kolekcji Stanisława Kostki Potockiego, co potwierdza nalepka na odwrocie z pieczęcią hrabiego. Odznacza się on mocno skontrastowaną grą światła i cienia, podobnie jak na zakupionym płótnie, a także ukazanymi charakterystycznymi ludowymi typami. Obraz nabyty do wilanowskich zbiorów ma bardziej rozbudowaną kompozycję, zwłaszcza w scenerii skalnej pieczary. Poza centralną grupą graczy ukazane są postacie mężczyzn obserwujących spoza łuków skalnych emocjonujące widowisko. Wśród nich zwraca uwagę starannie ubrany młodzieniec w niebieskim kaftanie i berecie (za łukiem z prawej), zajęty rysowaniem sceny.
Na odwrocie obrazu znajduje się informacja przypuszczalnie dotycząca dawnego właściciela obrazu, umieszczona na naklejonym kawałku oryginalnego płótna (przed dublażem). Jest to słabo czytelny napis piórem: Monsegr: Gio: Francesco [Falra …]/cappa.
Krystyna Gutowska-Dudek