Senat wywodził się z dawnej rady królewskiej. Jego skład ostatecznie ukształtował się za panowania Zygmunta Starego. W 1569 roku ustalono hierarchię urzędów senatorskich. Pierwszy w hierarchii senatorów świeckich był kasztelan krakowski, za nim sytuowano wojewodów oraz kasztelanów wileńskiego i trockiego oraz starostę żmudzkiego. Za nimi występowali urzędnicy centralni i pozostali kasztelanowie. Hierarchię tę zmieniono w 1768 roku, kiedy to „ministrowie” zajęli miejsce po biskupach i wojewodach, spychając kasztelanów w hierarchii urzędów senatorskich na pozycję ostatnią.