Silnicki Gabriel h. Jelita (zm. 1681)

Silnicki Gabriel h. Jelita (zm. 1681), kasztelan kamieniecki, pułkownik, regimentarz. Od wczesnej młodości służył w armii koronnej; w 1648 r. uczestniczył w walkach z Kozakami Bohdana Chmielnickiego. W czasie bitwy pod Korsuniem prawdopodobnie dostał się do niewoli tatarskiej, ale już w następnym roku uczestniczył w obronie Zbaraża, a zapewne również w bitwie pod Beresteczkiem 28-30 VI 1651 r. T.r. został porucznikiem chorągwi husarskiej Jana Zamoyskiego, z którą walczył pod Żwańcem w 1653 r. oraz na Ukrainie w latach 1654-1655. W okresie Potopu szwedzkiego brał udział w kampanii zimowo-wiosennej Stefana Czarnieckiego, walczył pod Gołębiem i Warką oraz w pierwszej bitwie warszawskiej (VII 1656). W roku następnym walczył z oddziałami siedmiogrodzkimi Jerzego II Rakoczego i po zwycięstwie pod Magierowem (23 VII) wszedł w skład konwoju, eskortującego pokonanego Rakoczego. W 1658 r. uczestniczył w oblężeniu Torunia, w 1659 w kampanii w Prusach Książęcych; w latach 1660-1664 walczył przeciw siłom kozackim i moskiewskim na Ukrainie, m.in. pod Cudnowem i Słobodyszczami (1660), w wyprawie zadnieprzańskiej Jana Kazimierza (1663/64), a w 1667 r. pod dowództwem Jana Sobieskiego wziął udział w kampanii podhajeckiej. W 1671 r. uczestniczył w walkach z Tatarami pod Bracławiem i Kalnikiem, w następnym roku wszedł w skład poselstwa, wysłanego dla zawarcia rozejmu z Turcją i 19 X 1672 r. podpisał traktat buczacki. W tydzień później był obecny podczas wyjazdu szlachty z oddanego Porcie Kamieńca Podolskiego. 11 XI 1673 r. walczył w bitwie chocimskiej, we wrześniu 1674 r. spalił przedmieścia Kamieńca (Karwasary); w 1676 r. brał udział w obronie obozu polskiego pod Żurawnem. W 1676 r. został kasztelanem kamienieckim. Na sejmach występował przeciw zawarciu pokoju z Turcją, domagając się utrzymania przy Rzeczypospolitej Podola; nie zapobiegł zawarciu układu pokojowego, ale przyczynił się do uchwalenia rekompensaty finansowej dla egzulantów podolskich. W 1679 r. ze względu na wiek i stan zdrowia zrezygnował ze służby wojskowej. Zmarł przed 16 VIII 1681 r.