Spór o wychowanie syna w rodzinie Stuartów

Tym, co podsycało spór między Klementyną Sobieską i jej mężem Jakubem Edwardem Stuartem był brak gotowości obydwu stron do kompromisu. Niestety, kwestia wychowania najstarszego dziecka stała się okazją do wypominania mniej lub bardziej wyimaginowanych przewinień. Klementyna zarzucała mężowi skupienie się na kwestiach politycznych, brak czułości i chęć oddzielenia jej od ukochanego syna. Jakub Edward odpłacił jej zarzutami o podważanie jego pozycji jako głowy rodziny, rzecz wówczas trudna do wyobrażenia, oraz brakiem miłości do męża i to od początku ich związku. Akurat ten ostatni zarzut był uzasadniony. Co gorsza, Klementyna gotowa była wciągnąć w spór osoby z zewnątrz. Wykorzystała do tego kwestię religijną, oskarżając męża o chęć wychowania syna jako protestanta. Takie działanie byłoby w gruncie rzeczy uzasadnione – jeżeli „piękny książę Karolek” miał kiedyś objąć trony Anglii, Irlandii i Szkocji, to musiał być protestantem. Mimo że wyznaczeni przez Jakuba Edwarda wychowawcy byli protestantami, zarzut był całkowicie chybiony. Jakub Edward był wiernym katolikiem, kilka lat wcześniej sam odrzucił możliwość przejścia na protestantyzm, niezbędną dla jego powrotu na trony Anglii, Irlandii i Szkocji. Ale sprawa była tak poważna, że zainteresowała samego papieża Benedykta XIII. Polecił inkwizycji zbadać ją, co spowodowało, iż Jakub Edward, w obawie przed porwaniem syna, zakazał mu opuszczać siedzibę Stuartów w Rzymie, pałac Muti.