Nowożytna, alabastrowa waza w kształcie greckiego krateru jest zmniejszoną kopią jednego z najbardziej okazałych i znanych marmurowych naczyń greckich, tzw. Wazy Medycejskiej z 2. połowy I w. n.e. Od XVI w. dekoracyjna waza należała do kolekcji Medyceuszy w Rzymie (stąd nazwa) zaś w 1780 r. przewieziono ją do Florencji i umieszczono w zbiorach Galerii Uffizi. Na brzuścu naczynia znajduje się fryz figuralny, który przedstawia Agamemnona składającego w ofierze bogini Artemidzie swą córkę Ifigenię. ze sceną ofiarowania bogini Artemidzie Ifigenii przez jej ojca Agamemnona.
Wielkie, pokryte reliefami naczynia marmurowe tego typu należą do ciekawej grupy zabytków neoattyckich. Mają charakter kompilacyjny. Formą naśladują naczynia metalowe używane w świątyniach antycznych, zaś motywy dekoracyjno-figuralne czerpią zarówno ze źródeł malarskich, jak i rzeźbiarskich.
Krater Medycejski wraz z innym tego typu dziełem, tzw. Wazą Borghese o podobnym kształcie i rodzaju dekoracji (fryz ukazujący Dionizosa i Ariadnę w otoczeniu menad i satyrów), należał do najchętniej kopiowanych zabytków, szczególnie w okresie od połowy XVII do połowy XIX wieku. Kopie różnych rozmiarów, niekiedy równe nawet oryginałom, często ustawiano jako pendant. W końcu XVIII w. niezwykle popularne stały się miniaturowe wersje waz wykonane w brązie, alabastrze czy ceramiki.
Agnieszka Świtek