Wazon malowany w plamki

Na przestrzeni XVII w. wytwórczość fajansu w Nevers przeżywała różne etapy rozwoju. Około 1660 r. pod wpływem ośrodka w Delft uległa modzie na dekorację pseudochińską, wprowadzając ją na naczynia o europejskim rodowodzie lub powielając formy typowe dla ceramiki dalekowschodniej. Inspiracje wyrobami perskimi doprowadziły tu do opracowania około 1630 r. specyficznego rodzaju ciemnoniebieskiego szkliwa o intensywnej barwie, zdobionego białymi, żółtawymi lub pomarańczowymi motywami kwiatów i ptaków. Poszukiwania artystyczne przyczyniły się także do wprowadzenia dekoracji, która nie miała odpowiedników w innych ośrodkach, nazywanej dziś décor à la bougie. Całą szkliwioną w tym pięknym kolorze powierzchnię wazonów, lichtarzy, dzbanów, talerzy, a nawet figurek pokrywano białymi kleksami, przypominającymi kapnięcia wosku świecy. Zachowane w polskich zbiorach przykłady wyrobów z Nevers są wielką rzadkością.