Wielka zastawa stołowa z brązu złoconego jest dziełem P.P.Thomire’a, największego brązownika w sztuce francuskiej przełomu XVIII i XIX w. Należy ona do jedynego w Polsce tak licznego zespołu brązowych naczyń dekoracyjnych. Empirowa dekoracja stołowa została zakupiona do Wilanowa przez Stanisława Kostkę Potockiego podczas jego bytności w Paryżu w 1808 r., co odnotował w swoim Pamiętniku Interesów. Całość dekoracji stanowi zbiór czterech różnych zespołów paterek oraz dekoracyjnych żardynier.
Pierre Philippe Thomire był uczniem Pierre`a Gouthiera, wybitnego brązownika, któremu m. in. przypisuje się wprowadzenie matowego złocenia brązów metodą chemiczną. Urodził się w Paryżu w 1751 r. W latach 1776-1823 prowadził własną pracownię. Był ceniony za wybitne zdolności rzeźbiarskie. Od początków działalności współpracował z manufakturą w Sevres, oprawiając wytwarzaną tam porcelanę w złocony brąz. Równocześnie wykonywał wiele dzieł na zamówienie króla Ludwika XVI oraz największych dworów europejskich. Typowym produktem pracowni Thomire`a były modne dekoracje stołowe, elementy oświetlenia oraz zegary. Najlepsze wzory wielokrotnie powtarzano.
Stanisław Kostka Potocki zakupił zastawę, kierując się wieloma przesłankami. W owym czasie francuskie rzemiosło artystyczne osiągnęło najwyższy poziom smaku i doskonałości. Spustoszenia i zniszczenia spowodowane wydarzeniami Wielkiej Rewolucji Francuskiej oraz potrzeba godnej oprawy dla nowej władzy cesarskiej przyczyniły się do ponownego rozkwitu tej gałęzi sztuki, zwłaszcza w dziedzinie dekoracji i wyposażenia wnętrz. Srebro i brąz złocony stały się szczególne cenionym materiałem zdobniczym.
Zastawy stołowe (franc. surtout-de-table) o rozbudowanej dekoracji u progu XIX w. stały się wręcz obowiązującym elementem dekoracji stołu. Zespół naczyń dekoracyjnych składał się zwykle z pater, żardynier, koszy oraz świeczników, ustawionych niekiedy na połączonych taflach zwierciadeł otoczonych galeryjką.
Joanna Paprocka-Gajek