Sesswegen Otto h. własnego ( ok. 1630-1689) Pułkownik wojsk koronnych, łowczy inflancki. Pochodził z Kurlandii, zaciągnął się w r. 1658 do wojska koronnego, do dragonii pułkownika Jana Sobieskiego i walczył z wojskami szwedzkimi, potem na Ukrainie (1660) z wojskami rosyjskimi i kozackimi, i ponownie w kampanii 1663/4. Podczas rokoszu Lubomirskiego (1665-6) stał po stronie króla Jana Kazimierza, a w bitwie pod Mątwami (13 VII 1666) ledwie uszedł z życiem.
Z Sobieskim wyprawiał się w r. 1672 przeciw Tatarom, w r. 1673 walczył pod Chocimiem. Po elekcji Jana Sobieskiego (1674) regiment Sesswegena otrzymał za szefa królewicza Jakuba Sobieskiego i brał udział w zdobywaniu twierdz na Ukrainie, a także w walkach pod Żurawnem (1676). Od r. 1679 regiment, finansowany z prywatnej szkatuły królewskiej, stacjonował w dobrach królewskich. Sesswegen pełnił funkcję komendanta straży zamkowej w Jaworowie (1679-83), od r. 1682 z tytułem łowczego inflanckiego. W r. 1683 wyruszył na wyprawę wiedeńską jako dowódca regimentu, w zgrupowaniu hetmana wielkiego koronnego Stanisława Jabłonowskiego. Walczył też na Słowacji i Węgrzech późną jesienią 1683 roku, a następnie w r. 1684 m.in. na Bukowinie i w 1686 w Mołdawii. Zmarł przed r. 1689.
