Rycina przedstawia gwiazdozbiór nieba północnego odkryty przez Heweliusza i dedykowany Janowi III Sobieskiemu jako upamiętnienie wiktorii wiedeńskiej. Siedem nowych gwiazd, według astronoma przypominających swoim układem królewski herb Janina, zostało nazwanych Scutum Sobiescianum.

Zanim druk dzieła Heweliusza doszedł do skutku, rycina ukazała się w 1686 roku jako samodzielna karta, na co wskazują sygnatury artystów i dedykacja dla króla umieszczona w kartuszu obwiedzionym wieńcem. Pozostałe ilustracje nie zostały sygnowane. Z korespondencji astronoma wiadomo, że Andreas Stech wykonał w końcu 1682 roku komplet rysunków do książki oraz że poszukiwano za granicą rytownika do przeniesienia ich na płyty miedziorytnicze. W marcu 1684 roku astronom posłał królowi do Jaworowa rysunek Scutum Sobiescianum, zapewne replikę wykonaną przez Stecha wraz z jego opisem i wierszami napisanymi z okazji wiedeńskiej wiktorii. Kolejną replikę wysłał do lipskich Acta Eruditorum, w których opublikowano ją w 1684 roku.

Miedzioryty do Firmamentum Sobiescianum wykonał Charles de la Haye przybyły do Gdańska ok. 1685 roku. Jak podawał Heweliusz, w połowie 1686 roku prawie wszystkie rysunki zostały przeniesione na płyty, a w październiku zapewniał, że druk pracy postępuje dobrze. Astronom zmarł 27 stycznia 1687 roku nie doczekawszy wydania książki.