Kielich (Przedmiot użytkowy, )
Na mocy edyktu cesarza Józefa II w 1782 roku, na kilka miesięcy przed setną rocznicą bitwy pod Wiedniem, nastąpiła kasata klasztoru kamedułów na Kahlenbergu. Po kilku dziesięcioleciach staraniem ślusarza Johanna Finsterle i jego żony budynek kościoła został wyremontowany i ponownie konsekrowany 12 września 1852 roku. Z tej okazji nuncjusz papieski na dworze cesarskim arcybiskup Michele Viale-Prelà podarował świątyni kosztowny kielich. Na jego podstawie została umieszczona łacińska inskrypcja upamiętniająca króla Jana III Sobieskiego oraz wydarzenia z 1683 roku.
Polskie brzmienie: Na pamiątkę szczęśliwego dnia 12 września 1683 roku, w którym król Polski Jan Sobieski postawił ołtarz w zniszczonym przez turecką dzicz kościele kamedułów na Kahlenbergu, na którego stopniach wysłuchawszy Mszy świętej i przyjąwszy Komunię świętą i wyruszył ze swoim wojskiem, wroga pobił i do ucieczki zmusił, uwalniając tym samym nie tylko Wiedeń, lecz także zapewniając opiekę i bezpieczeństwo ciężko zagrożonej Europie, Michele Viale-Prelà, arcybiskup Kartaginy, nuncjusz papieski na dworze Franciszka Józefa I, zniszczonemu zębem czasu i przez obywatela Wiednia Johanna Finsterle w każdym detalu odnowionemu domowi Bożemu, ten kielich poświęca i przekazuje 8 grudnia 1852 roku w święto Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny.
W 1904 roku z inicjatywy kamieniarza krakowskiego Józefa Kuleszy umieszczono w tzw. Kaplicy Sobieskiego (później przeniesiona nad boczne wejście do kościoła) tablicę, na której w języku polskim i niemieckim został wyryty fragment inskrypcji z kielicha.
oprac. Anna Ziemlewska