Szustokory

W czasach Ludwika XIV w drugiej połowie XVII wieku wykształcił się obowiązujący do dziś typ trzyczęściowego ubioru męskiego, składającego się z ubioru wierzchniego, kamizelki i spodni.

Pierwowzorem dzisiejszej męskiej marynarki był ubiór zwany z francuska justaucorps, czyli przylegający do ciała. W Polsce nazywano go szustokorem. Zgodnie z francuską nazwą ubiór ten był ściśle dopasowany do sylwetki, od talii poszerzany, sięgający kolan, zapinany z przodu.

Szustokor, lata 60. XVIII w.

(kliknij aby powiększyć)

Charakterystyczne dla szustokora były wąskie rękawy długości trzy czwarte, krojone po łuku i zakończone szerokimi mankietami. Do szustokora noszono kamizelkę, początkowo z rękawami i tej samej długości co ubiór wierzchni oraz spodnie do kolan, zwane po francusku culotte.

August III, Louis de Silvertre, 1725

(kliknij aby powiększyć)

Józef Stanisław Sapieha, Augustyn Mirys, 1744

(kliknij aby powiększyć)

Henryk Brühl, Louis de Silvestre, ok. 1750

(kliknij aby powiększyć)

Józef Lubomirski, malarz polski, 2 poł. XVIII w.

(kliknij aby powiększyć)

Jean Restout, Konicz Kuntze, 1756

(kliknij aby powiększyć)

Etienne Jeaurat, Konicz Kuntze, 1756

(kliknij aby powiększyć)

Józef Klemens Czartoryski, Amadeo van Loo, 1765

(kliknij aby powiększyć)

Stanisław Leszczyński, malarz nieokreślony, koniec XVIII w.

(kliknij aby powiększyć)
Wykrój szustokora z 1. poł. XVIII w. można pobrać stąd.