Rycina jest powtórzeniem kompozycji Henryka Rodakowskiego znanej tradycyjnie pod tytułem Hrabia Wilczek błagający króla Jana Sobieskiego o pomoc dla Wiednia przeciw Turkom i przedstawia moment, gdy przed oblicze polskiego monarchy przybyli ambasadorowie cesarza Leopolda I i papieża Innocentego XI. Identyfikacja cesarskiego wysłannika jako hrabiego Heinricha von Wilczka budzi jednak wątpliwości historyków, którzy wskazują, że Wilczek miał wówczas jedynie 18 lat. Przed Sobieskim stanęli więc prawdopodobnie baron Johann Christoph Zierovsky, reprezentujący cesarza i nuncjusz papieski Opizio Pallavicini. Polski król ukazany został w monumentalnym wnętrzu, którego dostojne kolumny podkreślają majestat władcy. Przed monarchą klęczą ambasadorowie królewskich sojuszników. Tradycja podaje, że nie była to formalna, dyplomatyczna prośba, ale błagalne wezwanie na pomoc skierowane do króla, doświadczonego wojownika w walce przeciwko potędze tureckiej.