Debiutujący w roli hetmana polnego koronnego Jan Sobieski niechętnie brał udział w walce po stronie króla, a przeciw rokoszaninowi Jerzemu Lubomirskiemu. Lubomirski był jego przyjacielem, lecz niedawno zawarte małżeństwo z Marią Kazimierą wiązało Sobieskiego ze stronnictwem króla Jana Kazimierza i królowej Marii Ludwiki. Stronnictwo królewskie i rokoszanie zajęli pozycje na przeciwległych brzegach Noteci. Siły były wyrównane, ale królewscy górowali nad przeciwnikiem uzbrojeniem, organizacją i wyszkoleniem. O świcie Jan Kazimierz, prawdopodobnie za namową Sobieskiego, nakazał żołnierzom przeprawić się przez rzekę. Jednak po drugiej stronie królewskich zaskoczyli „lubomirszczycy”. W bitwie, która się wywiązała, zginęło około trzech tysięcy ludzi, głównie po stronie Jana Kazimierza.