Pisarz polny był niezwykle ważnym urzędem wojskowym. W imieniu hetmana prowadził administrację, dbał o ewidencję wojska, wypłatę żołdu, zaopatrzenie w broń i amunicję. Dokonywał przeglądu wojska i stanu twierdz kresowych. Musiał też uczestniczyć w wyprawach wojennych. Z racji swych obowiązków nie mógł być senatorem.
Znaczenie pisarza polnego upadło wraz z reformami sejmu 1717 roku, a ich uprawnienia w 1764 roku ostatecznie przejęły Komisje Wojskowe, a następnie Departament Wojskowy Rady Nieustającej. W 1790 roku nadano pisarzowi godność generała – lejtnanta i zlecono mu dokonywania inspekcji oddziałów wojskowych.
