Przykładem obecnego dawniej w zbiorach wilanowskich złotnictwa augsburskiego jest półmisek owalny z dość wysoko podniesionym kołnierzem pokrytym trybowanymi wątkami rocaille`ów, małżowin i gałązek kwiatowych. Całą powierzchnię lustra zajmuje kompozycja przedstawiająca dwie zwrócone do siebie grupy ludzi. Po prawej stronie widnieje postać mężczyzny z sumiastym wąsem, w wieńcu laurowym na głowie, w zbroi karacenowej z dekoracyjnym maszkaronem na ramieniu oraz przewieszonym przez ramię płaszczem, z ręką wspartą na kiju. Przy jego nogach stoi pies myśliwski. Za plecami mężczyzny ukazano trzech zbrojnych z tarczą i lancą. Po lewej stronie sceny widać ciężarną kobietę w długiej sukni, z wyraźnie według ówczesnej mody odsłoniętym dekoltem, z rękami złożonymi na wydatnym brzuchu. Otacza ją trzech żołnierzy w zbrojach. Pomiędzy grupami w tle schematycznie zarysowano architekturę. Umieszczone na krawędzi znaki wskazują na augsburskiego złotnika Caspara Kornmanna (1713–1764), mistrza od 1747 r.