Radziwiłł Karol Stanisław h. Trąby
DE EN PL
Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie

Pasaż Wiedzy

Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie

Radziwiłł Karol Stanisław h. Trąby źródło: Polski Słownik Biograficzny
57_29_herb radziwiłłów.jpg

Radziwiłł Karol Stanisław h. Trąby (1669-1719), kanclerz wielki litewski. Syn Michała Kazimierza i Katarzyny z Sobieskich, brat Jerzego Józefa, był synem chrzestnym króla Michała Korybuta Wiśniowieckiego i siostrzeńcem króla Jana III. Razem z bratem podróżował za granicę, pełniąc misje dyplomatyczne z polecenia Jana III Sobieskiego. Jeździli gratulować w 1685 roku Jakubowi II objęcia tronu Anglii i do Portugalii, starać się o infantkę dla  królewicza Jakuba Sobieskiego. W r. 1688 walczył przeciw  Tatarom i Turkom na Podolu. W r. 1690 został podkanclerzym litewskim.

Uczestniczył w sejmach i radach senatu, pełnił funkcje (w tym marszałkowską) w trybunałach, asystował księżniczce neuburskiej Jadwidze Elżbiecie, narzeczonej Jakuba Sobieskiego w drodze do Warszawy. Bywał u króla, także w jego posiadłościach w Jaworowej, natomiast nie cieszył się sympatią królowej Marii Kazimiery. Wszedł w ostry spór z Sapiehami o tzw. dobra neuburskie; w tym celu ściślej związał się z dworem królewskim. Po śmierci Jana III opowiedział się za Franciszkiem Ludwikiem Contim i zbliżył się do Sapiehów, którzy popierali tę kandydaturę. Potem jednak dość szybko przeszedł na stronę Augusta II. W r. 1698 dostał kanclerstwo litewskie. W czasie Wielkiej Wojny Północnej trwał przy Wettynie, choć stronnicy Szwecji rozważali ofiarowanie mu korony po detronizacji Augusta II. Pod wpływem dotkliwych strat, poczynionych w jego dobrach przez Szwedów, przeszedł na stronę Stanisława Leszczyńskiego w r. 1706. Odstąpił go w r. 1709, powracając do grona stronników Sasa i wspierającej go Rosji; w r. 1716 przystąpił do antykrólewskiej konfederacji, potem jednak pracował na rzecz pojednania i pacyfikacji.

Bogaty lecz często zadłużony, popularny wśród szlachty - także z powodu skłonności do trunków, był opiekunem i dobrodziejem bazylianów. Był ordynatem nieświeskim i ołyckim, miał liczne dobra na Litwie, na Mazowszu, także. Białą na Podlasiu, Pałac pod Baranami w Krakowie i inne. Z małżeństwa z Anną Katarzyną z Sanguszków pozostawił 14 dzieci; kilkoro zmarło w dzieciństwie.

Informujemy, iż w celu optymalizacji treści dostępnych na naszej stronie internetowej oraz dostosowania ich do Państwa indywidualnych potrzeb korzystamy z informacji zapisanych za pomocą plików cookies na urządzeniach końcowych Użytkowników. Pliki cookies mogą Państwo kontrolować za pomocą ustawień swojej przeglądarki internetowej. Dalsze korzystanie z naszej strony internetowej, bez zmiany ustawień przeglądarki internetowej oznacza, iż akceptują Państwo stosowanie plików cookies. Potwierdzam, że aktualne ustawienia mojej przeglądarki są zgodne z moimi preferencjami w zakresie stosowania plików cookies. Celem uzyskania pełnej wiedzy i komfortu w odniesieniu do używania przez nas plików cookies prosimy o zapoznanie się z naszą Polityką prywatności.

✓ Rozumiem