Sejmik zwoływano w razie potrzeby, w celu wyboru woźnego sądowego lub wyłonienia kandydatów na urzędy ziemskie (podkomorzy, podsędek, pisarz), zwłaszcza czterech kandydatów na urząd sędziego ziemskiego, spośród których panujący dokonywał nominacji. Na Litwie sejmiki wysuwały także kandydatów na marszałków i chorążych.
