Urząd strażnika polnego powstał w XVI wieku, a strażnika wielkiego w XVIII stuleciu. Jego pierwotnymi zadaniami było czuwanie nad bezpieczeństwem wschodnich rubieży państwa. Strażnik wielki i polny wchodzili w skład obrony potocznej. Z biegiem czasu ukształtowały się następujące obowiązki polegające na ubezpieczaniu wojska w marszu, wysyłaniu podjazdów i czat, dowodzeniu strażą przednią w sytuacji, gdy armią dowodził król. W sytuacji, kiedy króla nie było, a dowództwo sprawował hetman wielki, obowiązki strażnika przejmował hetman polny. Tak niewielkie obowiązki czyniły ze strażnikostwa cenione dygnitarstwo, ponieważ stał wysoko w urzędniczej hierarchii i odbierał pokaźną pensję.
Informujemy, iż w celu optymalizacji treści dostępnych na naszej stronie internetowej oraz dostosowania ich do Państwa indywidualnych potrzeb korzystamy z informacji zapisanych za pomocą plików cookies na urządzeniach końcowych Użytkowników. Pliki cookies mogą Państwo kontrolować za pomocą ustawień swojej przeglądarki internetowej. Dalsze korzystanie z naszej strony internetowej, bez zmiany ustawień przeglądarki internetowej oznacza, iż akceptują Państwo stosowanie plików cookies. Potwierdzam, że aktualne ustawienia mojej przeglądarki są zgodne z moimi preferencjami w zakresie stosowania plików cookies. Celem uzyskania pełnej wiedzy i komfortu w odniesieniu do używania przez nas plików cookies prosimy o zapoznanie się z naszą Polityką prywatności.
✓ Rozumiem