Dionizos był greckim bogiem wina i płodności, przedstawianym często z tyrsem w ręku i wieńcem z pędów winorośli na głowie.
Na ilustracji obok:
krater dzwonowy z kolekcji Stanisława Kostki Potockiego, ze sceną przedstawiającą Dionizosa z menadą i satyrem. Powstał w IV wieku p.n.e.
Na tym kraterze grecki bóg przedstawiony jest jednak nie z winoroślą, ale z wieńcem oliwnym na głowie! Szyja tego naczynia została również ozdobiona motywem gałązki oliwnej. Tyrs stanowiący atrybut Dionizosa jest przedstawiany jako długa laska (jej kij jest często opleciony pędami bluszczu i winorośli, ale to przedstawienie tyrsu ich nie uwzględnia), zwieńczona stylizowaną szyszką piniową.
Sosna pinia Pinus pinea pochodzi z rejonu śródziemnomorskiego i na tym obszarze jest powszechnie uprawiana jako drzewo „owocowe” i ozdobne (uprawy istnieją co najmniej od czasów starożytnych). Jest niezwykle pięknym drzewem iglastym o szerokiej, gęstej, parasolowatej koronie i długich igłach, dorastających do 20 cm długości . W dużej, zbudowanej z grubych łusek szyszce (do 15 cm długości i 10 cm średnicy) powstaje nawet do 100 nasion, zwanych piniolami lub "orzeszkami" piniowymi . Są to duże (do 2 cm długości) i ciężkie nasiona w twardej okrywie nasiennej, ze szczątkowymi skrzydełkami lotnymi (w odróżnieniu od naszej rodzimej sosny pospolitej Pinus sylvestris, której drobne, lekkie nasiona mają wyraźne skrzydełka lotne). Pożywne nasiona pinii były wykorzystywane w celach leczniczych - m.in. jako afrodyzjak. Surowe, prażone lub solone piniole są do dziś chętnie jadane jako smaczna przekąska. Stanowią także główny składnik prawdziwego marcepanu.
