Fot. Z. Reszka. Kliknij aby zobaczyć więcej ilustracji

Srebrna kaseta na przybory do pisania jest obecnie jedynym w zbiorach wilanowskich dziełem warsztatów gdańskich, cenionego i ważnego ośrodka złotniczego na ziemiach polskich. Do czasów II wojny światowej złotnictwo gdańskie w tych zbiorach było reprezentowane kilkunastoma dziełami, eksponowanymi w pokoju zwanym Garderobą. Prezentowano je w szafach wśród najcenniejszych „starożytności” polskich oraz pamiątek po królu Janie III i Marii Kazimierze.

Wykonawcą kasety jest Nathanael Schlaubitz, złotnik należący do grona wybitnych przedstawicieli dojrzałego baroku w Gdańsku. Urodził się w Elblągu 2 marca 1662 r. Jego ojciec był kupcem i mieszczaninem elbląskim. W roku 1663 rodzina Schlaubitzów przeniosła się do Gdańska, gdzie Nathanael podjął praktykę w warsztacie Johanna Rohdego II. W roku 1690 wykonał pracę mistrzowską u Benedicta Clausena oraz otrzymał obywatelstwo Gdańska. Samodzielnie prowadził największą w dziejach Gdańska pracownię złotniczą, w której wykształcił wielu złotników. W latach 1703-1723 Schlaubitz pełnił funkcje organizacyjne w cechu, co potwierdza jego wysoką pozycję wśród gdańskich złotników. Swoje prace oznaczał inicjałami NS w prostokątnym otoku. Dużą aktywność warsztatu potwierdzają liczne zachowane naczynia o przeznaczeniu świeckim i sakralnym. Wśród istniejących dzieł dominują: kufle, kubki, dzbanki, czarki, łyżki, świeczniki, monstrancje, kielichy i plakiety wotywne. Współpracował przez wiele lat z mistrzem Benedictem Clausenem, wykonując razem z nim wyróżniające się poziomem artystycznym dzbany, wazy oraz puchary.